Ali dede çıkıyor karşıma. Bahçesinden geliyormuş, köyüme gideceğim diyor. Bu arada bana kendi ağacından toplamış olduğu cevizlerden ikram ediyor… Benim gideceğim istikamette yolu, Tam beni de götür derken…

Tek kullandığım iki tekerli araç olan bisikletten sonra çok hızlıydı, heyecanlıydı, rüzgarlıydı… Aynı gün teklif üzerine biraz korkarak da olsa mobileti kullanmış ancak heyecan ve korkudan nasıl olduğunu tam da anlayamamıştım. Bu arada yaşı küçük olduğu için ehliyeti olmayan evin oğlu, trafik kontrollerinden çekiniyordu. “Ne var ki, uzaktan görünce iner ve ite ite götürürüz” gibi aklıevvel teklifime cevaben memurun egzozun sıcak olup olmadığını kontrol ettiğini söylediğini hatırlıyorum. Yine de bu tutku o zamanlar bir yerlere yerleşmiş ve uygun zamanın gelmesini beklemeye başlamış olmalıydı.

inanç: teyzee, buradaki köpekler ısırır mı hiç?
teyze: ısırmaz mı yavrum ısırıır hem de nasıl ısırır
inanç: teyze niye öyle diyorsun ya bak hanım korkuyor zaten
teyze: ısırır yavrum ısırır da pek acutmazlaaa 🙂

of ta benzin almak ve motorlarımızı yıkamak için durduğumuz benzincideki ikram ….”Biz çayı çöpsüz içmeyiz” diyorlar…

Topu topu 10 günlük yaz tatilimde geleneksel deniz güneş kum üçgeninin dışına çıkarak karadeniz bölgesine yeken açmayı düşündüm. Kim kim mi….
…gözün görebildiğine yol….